Ζούμε στην εποχή του Covid-19. Αντιμετωπίζουμε μια πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση. Μια σοβαρότατη κρίση της δημόσιας υγείας με άμεσες και έμμεσες συνέπειες, τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά.
Η κρίση είναι μια έκτακτη κατάσταση η οποία λαμβάνει χώρα όταν μια απότομη και σημαντική αλλαγή συμβαίνει στη ζωή ενός ατόμου, στη ροή μιας κοινωνίας. Η εμπειρία της κρίσης είναι σύνθετη και αποτυπώνεται στη σκέψη, το συναίσθημα και τη συμπεριφορά ατόμων και κοινωνιών. Είναι μια έκτακτη, δυσάρεστη και δύσκολη κατάσταση στην οποία μεταβαίνουν απότομα άτομα και κοινωνίες και χαρακτηρίζεται από την προσπάθειά τους να κατανοήσουν τη νέα πραγματικότητα, να διαχειριστούν τα γεγονότα, τις σκέψεις και τα συναισθήματα, να επαναπροσδιορίσουν συμπεριφορές και να σχεδιάσουν πρακτικές αντιμετώπισής της. Σε αυτές τις έκτακτες και απαιτητικές συνθήκες ο ρεαλισμός, η ψυχραιμία, η αυτο-συγκράτηση και η ατομική ευθύνη για την ωφέλεια του συνόλου, μοιάζουν να είναι απαραίτητα συστατικά για την αντιμετώπισή της.
Υπό αυτό πρίσμα η Δο.Συ.Π. του Δ.Π.Θ. λαμβάνει την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει προς τα μέλη της κοινότητας του Δ.Π.Θ. και της κοινωνίας εν γένει το παρόν κείμενο. Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας δεν είναι να δοθούν «συνταγές» ψυχολογικής επιβίωσης, ούτε «μαγικές» λύσεις για την ψυχολογική υποστήριξη των ατόμων. Δεν υπάρχουν, άλλωστε. Από την πρώτη στιγμή της πανδημίας η Δο.Συ.Π. του Δ.Π.Θ. έχει υποδεχτεί σημαντικό αριθμό αιτημάτων για συμβουλές και υποστήριξη αναφορικά με την νέα πραγματικότητα που έφερε η πανδημία του Covid-19. Σκεφτήκαμε ότι μέσα από την απόπειρα απάντησης αρκετών από αυτά τα ερωτήματα – αιτήματα θα συνεισφέρουμε στην προσπάθεια όλων να αντιμετωπίσουμε θετικά την ψυχολογική πραγματικότητα που προσδιόρισε η εξάπλωση του νέου ιού.